Günə iki ölçülü baxış…
Cavid Memmedli 08/12/2012
Bəzən günümüz də bu yazıya bənzəyir, içi həm kədərli, həm sevincli cümlələrlə dolu
olur...Sonluğunda hansı cümlənin gəlməsi özümüzdən və iradəmizdən asılıdır!!!
Nə söylənməmiş sözlər, nə durğun baxışlar, nə də arxadan səslənib duyulmayan
çağırışlar...Vaxtında edilmədikden sonra nə duyulmaq, nə dinləmək, nə baxmaq istər...Nə
günahkar axtarılır, nə günahsız. Hər şey varlığın bir anda yoxluğa dönüşü kimi
baş verər...Nəyin nə zaman baş verdiyini
belə xatırlaya bilməzkən təqvimdəki cırılmış vərəqlərin sayı heyrətə salar səni...Vaxtın
sürətinəmi, yoxsa yaddaşın vəfasızlığınamı kədərlənəsən?
Seçə bilməzsən və beləcə boşluğa düşərsən...Dostlarla
danışarsan, bir anlıq boşluqdan çıxmış kimi hiss edərsən özünü, öz dünyana
boylanarsan arada, hər şeyin olduğu kimi qaldığını görərsən və ətrafın insanlarla
doluykən niyəsə o boşluğu hiss edərsən
içində. Özün özünü qaytararsan bu dünyaya, dünyana dönməmək üçün. Bəzən o qədər
uzaq qalarsan ki dünyandan. Hərdən yadına düşər “necədi ordakılar?” Arzuların
yerindəmi? Kiməsə əsəbləşib arzularından
hansınınsa qəlbini qırdığını
xatırlayarsan bəzən…
Sonradan peşman olarsan, arzularının geri dönüşüm
qutusunu axtararsan, ordan da silindiyini görərsən. Bir anlıq bəlkə kədərlənərsən
bəlkə heç o da olmaz. Heç nə olmamış kimi davam edərsən...Arxana baxmadan gedərsən
bəzən, kimisə görmək qorxusu olar içində, ya da tam tərsi heç kimsəyi görməmək
və bununla yalnızlığa bürünmək qorxusu...Hər zaman ən azı sona bir ümid
saxlarsan, tutunamayanlardan olmamaq üçün...Ən son ümidinin nəticəsini bilmək
istəməzsən, ümid olaraq qalsın yerində...Ağacdan ən son düşən yarpaqla ölüm
tarixini təyin edən və elə o yarpaqla həyata bağlanan xəstə kimi olarsan bəzən....Həyata tutunmaq üçün çox xırda səbəblər
axtararsan, dənizə düşən kibrit çöpünə sarılan təki...Elə də ola bilər ki
sarıldığın kibrit çöpü dənizin dibinə çəkər səni, kiçik zənn etdiyin böyük səhvlərin
kimi...Bəzən qurumuş ağacın çiçək açmasına bənzər baş verən hadisələr, o qədər
qeyri-adi olar ki, bir zaman sadəcə düşündüklərinin reallaşması təəccübləndirər
səni...Sevinərsən, haqq hər zaman sözünü deyə bildiyi ve şans sənlə olduğu üçün...Kiçik hadisələrdən sevinə bilməyin uşaqlıq olmadığını, sadəcə içindəki uşağı
qorumaqdır deyə bildiyin üçün...Sevinməyə bu qədər səbəb varkən problemləri ön
plana çəkməyi gərəksiz bildiyin üçün...Nöqtələrin yerinə yaza biləcəyin çox söz
olduğu və nöqtələr sonsuz olduğu üçün...
Yazan: Əsmər Qardaşova