Sahte tebessüm…

Suratlar sahte tebessüme o kadar alışıyor ki yürekten gülmek istediğinde bile makine gibi programlandığı pozdan farklısına geçemiyor.

Bazen aynı şehirdeki iki yabancı gibi olursun, bazen de farklı şehirlerdeki iki mutlu insan.

Bazen rüzgarı kovalarsın bir yere varmak için, bazense olduğun yerde durursun rüzgarın hızı arttığında nasılsa beni götürür diye.  O kadar iyimser olursun ki rüzgarla beraber koşmanın hızını artıracağını düşünmeden sadece rüzgara güvenirsin, kendin bir şey yapmadan yapmaya çalışmadan.

Sorunların çoğu da bu yüzden kaynaklanır. Gülmeden gülümseyen yüzlerin, sahte tebessümlerin sayı artıyor. Sonu belirsiz bir yoldan geçiyor her kes.

Suratlar sahte tebessüme o kadar alışıyor ki yürekten gülmek istediğinde bile makine gibi programlandığı pozdan farklısına geçemiyor.

Gülemeden gülümseyen insanlık devrindeyiz. Zor...Haberleşmenin her gün geliştiği, uzakların yakın olduğu bir zamanda sahte tebessümlere dayanmak zor...

Bunun için de sana bakarken gözlerinin içi gülen kimseyi bırakma! Söylenişi çok doğrudur ve böylelerine karşı sen de dürüst olmaya çalış, ne de olsa rüzgar yardım etmeyecek sana, eğer onunla beraber koşmasan. Mutluluk bir kelebektir, buldukta ne kaçmasına izin ver, ne de yakala. Onu yaşat ve elinden uçmasına izin verme. Bazen uçar geç kalırsın...Sonradan rüzgarin hızı ne kadar artarsa artsın, faydası olmaz...

Yazan: Əsmər Qardaşova